63ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Οπως καθε χρονο ετσι και φετος θα κατσω να γραψω ενα κειμενο για τις καλες ταινιες που ειδα φετος στο φεστιβαλ, μιας και πολλοι φιλοι με ρωτατε αν ειδα κατι καλο. Ξεκιναω λοιπον.

Φετος ειδα 35 ταινιες (σε 4 απ αυτες εφυγα), παρολο που δεν υπηρχαν σινεκαρτες. Απ αυτες ξεχωρισα τις εξης 15:

Return to dust (Ο σπορος μιας αγαπης). 

Κινεζικο αριστουργημα για την αληθινη αγαπη, για την απλοτητα, για το πως μπορει κανεις να ζησει στη φυση και η αντιπαραβολη της με τον τροπο ζωης στις μεγαλουπολεις. Για την ηθικη που φυσικα δε σχετιζεται με το ποσα εχει κανενας. Δεν ειναι τυχαιο που το κινεζικο καθεστως απαγορευσε αυτη την ταινια. Πολυ συγκινητικη ταινια. Για ταινιες σαν κι αυτην τρεχω φανατικα στα φεστιβαλ κινηματογραφου εδω κι ενα τεταρτο του αιωνα.

Other people (Αλλοι ανθρωποι). 

Πολωνικο επος με απιθανη ραπ μουσικη (η οποια γενικοτερα δε μ αρεσει, φαντασου), ενα μοντερνο ποιημα. Μου θυμισε λιγο το επικο Recquiem for a dream, ενας πρωταγωνιστης με μια δυσκολη ζωη που ομως παλευει με τον τροπο του να βρει μιαν ακρη. Κοινωνικα σχολια τοσο για την περιθωριοποιηση, αλλα και για τους φαινομενικα πετυχημενους. Φοβερο το τεχνασμα με τον ραπ Ιησου που αφηγειται. Πολυ πρωτοτυπη ταινια.

The Fabelmans 

Η νεα ταινια του θεου Spielberg, εντελως αυτοβιογραφικη. Το αμερικανικο Cinema paradiso, μια πραγματικη ωδη στο σινεμα. Οποιος λατρευει το να δημιουργει ταινιες θα συγκινηθει πολυ. Το τελος ( spoiler alert) μου θυμισε μια προσωπικη εμπειρια, οταν συνομιλησα με τον πιο διασημο ανθρωπο που εχω συναντησει ποτε μου, τον Francis Ford Cοppola. Απ τις λιγες φορες που σε τελετη εναρξης ειχαμε μια πραγματικα καλη ταινια.

Comedy queen (Η βασιλισσα της κωμωδιας)

Σουηδικη πολυ τρυφερη ταινια που με συγκινησε πολυ. Η μονη ταινια που ανατριχιασα φετος, στο τελος της. Η προσπαθεια ενος κοριτσιου να κανει τον πατερα της να χαμογελασει, μετα το χαμο της μητερας της και συζυγου του. Το σκανδιναβικο σινεμα στα καλυτερα του. Ηταν σε πρωινη προβολη για παιδια, οι παιδικες ταινιες συνηθως με συγκινουν, ισως γιατι ειναι πιο απλες και αυθορμητες και γλυκιες και συναισθηματικες, τα παιδια δε θελουν δηθενιες, ουτε εγω. Τα παιδια φορανε κασκολ μονο οταν κρυωνουν (εγω τοτε φοραω Buff, ειναι πιο μικρο και βολικο)

Τhe ordinaries (Οι συνηθισμενοι)

 Γερμανικη ταινια και μαλιστα διπλωματικη εργασια-υπερπαραγωγη, οπου χρησιμοποιει ενα πολυ ιδιαιτερα πρωτοτυπο τεχνασμα. Χρησιμοποιει ορους του σινεμα για να περιγραψει μια φανταστικη κοινωνικη κατασταση, χωριζοντας τους ανθρωπους σε πρωταγωνιστες, κομπαρσους και κομμενους. Ενδιαφερον σχολιο για την κοινωνικη περιθωριοποιηση δωσμενο με ευφυεστατο και πολυ χιουμοριστικο τροπο. Η σκηνοθετης ηταν εκει και τα ειπαμε λιγακι (κατι που λατρευω στο φεστιβαλ ειναι αυτο) απλη και γλυκεια, οπως και ολοι οι σημαντικοι ανθρωποι. Θα περιμενω πολλα απ αυτην στο μελλον, απιστευτο ταλεντο.

Ιμαν.  

Κυπριακη ταινια, απ τις καλυτερες ελληνοφωνες που ειδα φετος, με ωραια πλοκη και δραση και μια πανεμορφη πρωταγωνιστρια. Σχολιο για τον φανατισμο, ειτε θρησκευτικου ειτε κοινωνικου τυπου. Για την πικρα, την αδικια, την εκδικηση, την αγαπη. Το σκηνοθετικο διδυμο ειχε γραψει και το σεναριο και ειχε βραβευτει γι αυτο. Κι απ αυτους περιμενω πολλα στο μελλον, Τοφαριδης και Αβραμιδου. Μετα μιλησαμε εννοειται, ωραιοι τυποι, απλοι, διχως μπερε και κασκολακι.

Nocebo.  

Θριλερ πολυ καλογυρισμενο και με μια ενα πολυ ενδιαφερον plot twist στο τελος, οπου εξηγουνται πολλα. Παροτι δεν ειμαι πολυ φαν τετοιου ειδους θριλερ, αυτο μ αρεσε πολυ. Θα βγει σιγουρα στις αιθουσες οπως και πολλες απ τις φετινες ταινιες που παιχτηκαν στο φεστιβαλ.

Sick of myself (Σιχαθηκα τον εαυτο μου).   

Πολυ ιδιαιτερη Νορβηγικη μαυρη κωμωδια με απιθανο Σκανδιναβικο χιουμορ, ενα σαρκαστικο σχολιο για τον ναρκισσισμο και την ταση των ανθρωπων να τους δινουν σημασια οι υπολοιποι. Η πρωταγωνιστρια για να ανταγωνιστει τον ναρκισσιστη υπερφιαλο συντροφο της αρρωσταινει επιτηδες βαζοντας σε κινδυνο τη ζωη της. Απολαυστικη ταινια με πολλες φοβερες σκηνες. Σημαια των καιρων δυστυχως, οι ανθρωποι ειναι διατεθειμενοι να κανουν πολλα πραγματα για λιγα λαικς.

To the Νorth (Προς τον Βορρα)

Ρουμανικη ταινια θριλερ με φοβερα υποβλητικη μουσικη και ατμοσφαιρα. Μου θυμισε λιγο το αγαπημενο μου The usual suspects. Το σεναριο επισης πολυ δυνατο, ασχολειται με ενα πολυ ιδιαιτερο ηθικο ζητημα και τις μετεπειτα προεκτασεις του. Σε κραταει σε εγρηγορση απ την αρχη μεχρι το τελος του.

Luxembourg (Λουξεμβουργο)

Ουκρανικη κωμωδια με δραματικα στοιχεια, η ιστορια δυο διδυμων αδερφων και οι παραλληλες ζωες τους. Το ταξιδι αναζητησης του χαμενου πατερα τους. Φοβερος ο πρωταγωνιστης, πολυ συγκινητικες σκηνες στο τελος. Απ τις πιο διασκεδαστικες ταινιες που ειδα φετος.

The Whale (Η φαλαινα)

Η νεα ταινια του αγαπημενου μου Darren Aronofski, βασιμενη σε ενα θεατρικο εργο. Γυρισμενη εξολοκληρου σε ενα διαμερισμα με ηρωα εναν υπερβαρο κουρασμενο μεσηλικα που αργοπεθαινει. Πολυ δυσκολη στη θεαση, ειδικα στην αρχη, μετα ομως ισορροπει. Μυστηριοι οι περισσοτεροι χαρακτηρες, ειδικα η κορη και καπως φευγατο το ολο στορι. Η κλιμακωση στο τελος πολυ συγκινητικη και υπερβατικη. Δεν ειναι η καλυτερη ταινια του, αλλα ειναι πολυ δυνατη.

Με αξιοπρεπεια.

Ελληνικη ταινια γυρισμενη σε ενα σαλονι με λιγα μεσα, με ομως ωραιο σεναριο και διαλογους. Η διαμαχη τριων αδερφιων για την επιμελεια του ηλικιωμενου πατερα τους και τα προβληματα στις μεταξυ τους σχεσεις που βγαινουν στην επιφανεια. Μου θυμισε λιγο Οικονομιδη, αλλα πιο λαιτ εκδοχη φυσικα. Επιτελους και μια σχετικη μικρη ταινια σε διαρκεια. Οι περισσοτερες φετος ηταν τουλαχιστον διωρες. Ωραιο τελος, ο Κατσιμιρης εχει μελλον απ οτι φαινεται. 

Νανουρισμα (Lullaby)

Ισπανικο οικογενειακο δραμα με τις δυσκολιες της μητροτητας και τις σχεσεις μεσα στην οικογενεια. Συγκινησε αρκετους απ οτι ειδα η ταινια αυτη. 

Η ιεροτελεστια της ανοιξης (The rite of spring)

Ισπανικη ταινια με πολυ ενδιαφερον θεμα, ενας παραπληγικος που συνδεεται με μια νεαρη κοπελα που τον βοηθαει σεξουαλικα, ενω κι η ιδια εχει σεξουαλικες αναζητησεις. Τρυφερη κι ανθρωπινη. 

Gaja s world

Παιδικη γλυκεια ταινια που βλεπεται ευχαριστα, ειδικα αν εχετε παιδια και θελετε να δειτε κατι παρεα.

Για τις μετριες η κακες ταινιες που ειδα δεν υπαρχει λογος να γραψω, θελω παντα να εστιαζομαι στα θετικα. Γενικα επειδη ψαχνω πολυ καθε ταινια πριν τη δω σπανιως τρωω φολες, ειναι κι η εμπειρια ετων, απ την πρωτη σκηνη καταλαβαινω τι θα δω περιπου. Παλια που δεν υπηρχε ιντερνετ ηταν σαφως δυσκολοτερη η κατασταση.  

Αυτα για φετος, καλα να μαστε και ραντεβου το Μαρτιο στο φεστιβαλ ντοκυμαντερ.

Περί παιδείας.

Πριν λιγο καιρο η ''κυβερνηση'' περασε μια κοινοτικη οδηγια, το περιβαλλοντικο τελος συμφωνα με το οποιο θα πρεπει να πληρωνουμε 4 λεπτα την καθε σακουλα (αυτο παιζει να ναι και το μονο θετικο πραγμα που εκανε η ''κυβερνηση'' αυτη). Αμεσως συνεβη το ψιλοαναμενομενο: ελαχιστοι πια αγοραζαν πλαστικες σακουλες, οι περισσοτεροι κουβαλουσαν απ το σπιτι η επαιρναν τα ψωνια αγκαλια η σκαρφιζοντουσαν διαφορα αλλα πραγματα (η επινοητικοτητα αλλωστε του Νεοελληνα σε κατι τετοια ειναι παροιμιωδης). Τι συνεβη εδω? Να απεκτησαν ξαφνικα οι Νεοελληνες περιβαλλοντικη συνειδηση? Μπα, ολοι ξερουμε αλλωστε σε τι χωρα ζουμε, μια βολτα εξω μπορει να πεισει και τον πιο δυσπιστο για τις περιβαλλοντικες ''ευαισθησιες'' του Νεοελληνα. Ειδαμε λοιπον οτι εν μια νυκτι αλλαξαν οι συνηθειες μας προς το καλυτερο με ενα απλο μετρο που περαστηκε. Αυτο ειναι ενα πολυ απλο παραδειγμα του ποσο απλα μπορουν να αλλαξουν τα πραγματα προς το καλυτερο καθως και για τη συζητηση περι παιδειας. Αλλαξε η παιδεια του νεοελληνα σε μια νυχτα? Οχι βεβαια. απλως ξαφνικα υπηρξαν κυρωσεις για μια συνηθεια επιβλαβη για το περιβαλλον. Το ιδιο θα μπορουσε να γινει ας πουμε και με το καπνισμα: βαλε το πακετο στα 10 ευρω να δουμε ποσοι θα καπνιζουν. Εφαρμοζε τον αντικαπνιστικο νομο να δουμε ποσοι θα ντουμανιαζουν τους γυρω τους. Δε θες παρκαρισμενα σε πεζοδρομια και διαβασεις? Κοβε κλησεις, να δεις μετα πως αλλαζει η κατασταση. Δε θες να βλεπεις κουραδακια απο σκυλια στα πεζοδρομια? Δε θες ν ακους γαβγισματα μεσα στην αγρια νυχτα? Φτιαξε μια σοβαρη αστυνομια που να εφαρμοζει τους νομους, σιγα το δυσκολο, τοσες χωρες το χουν καταφερει. Καποτε ειχα διαβασει μιαν ερευνα που ελεγε οτι οι Νεοελληνες ειναι απ τους πιο νομοταγεις πολιτες του κοσμου οταν ξερουν οτι ο νομος εφαρμοζεται κι αρα εχει κυρωσεις, επειδη τις φοβουνται οσο κανεις αλλος. Αυτο το βλεπουμε ευκολα με πολλους Νεοελληνες που ταξιδευουν στο εξωτερικο, ξαφνικα απο τζαμπα μαγκες γινονται παναγιτσες.
Λενε διαφοροι οτι το προβλημα μας ειναι προβλημα παιδειας. Εδω διαφωνω. Οχι οτι δεν εχουμε προβληματα παιδειας, φυσικα και εχουμε. Αλλα το να αλλαξει η παιδεια ειναι μια διαδικασια που παιρνει πολλα χρονια και δε γινεται ποτε μονη της. Στις πολιτισμενες χωρες του πλανητη που λεμε οτι εχουνε σωστη παιδεια αν πατε μια βολτα θα δειτε οτι εχουν νομους που τηρουνται αυστηρα, παρα την σωστη παιδεια των περισσοτερων κατοικων τους. Εξαλλου δε μπορεις ποτε να βασιζεσαι στις καλες προθεσεις των περισσοτερων, παντα θα υπαρχουν οι εξαιρεσεις. Και φυσικα εχουμε δει π.χ. Βρετανους τουριστες πως συμπεριφερονται ας πουμε στο χαλαρο περιβαλλον του Καβου στην Κερκυρα, καθε αλλο παρα παιδεια τους διακρινει. Οποιος εχει εκπαιδευσει απο παιδι μεχρι σκυλο ξερει οτι μερος της εκπαιδευσης ειναι η θεσπιση αυστηρων κανονων περα απ την τιμωρια η την επιβραβευση. Γι αυτο λοιπον η μονη λυση που βλεπω για να γινει η χωρα μας καποτε ενα φυσιολογικο μερος ειναι να θεσπιστουν καποιοι κανονες που απλα να τηρουνται και οταν δεν τηρουνται να υπαρχουν κυρωσεις. Το παραδειγμα της σακουλας αλλωστε μας εδειξε το δρομο. Δεν ειναι και τοσο δυσκολο. Θεμα αποφασης ειναι και θεμα πυγμης. Αντε να δουμε.

Γραμμα στον κυρ Γιαννη

(Με αφορμη την προσφατη ειδηση κατα την οποια ο Μπουταρης λεει ουσιαστικα οτι πρεπει να σταματησουν οι ελεγχοι για το καπνισμα που ξαναρχισαν προσφατα οποτε να συνεχισει η γνωστη κατασταση με το καπνισμα παντου, εκατσα κι εγραψα μερικες σκεψεις που θα ηθελα να διαβασει καποια στιγμη, σαν γραμμα.)

 Λοιπον κυρ Γιαννη θα σου κανω μιαν εξομολογηση κι ελπιζω καποιος απ τους οικειους σου να δει αυτη την αναρτηση και να σου τη μεταφερει. Σε εκτιμω και χαρηκα πολυ που εξελεγης δημαρχος της πολης πριν μερικα χρονια, ασχετως αν δε σε ψηφισα. Μην ανησυχεις, ουτε τον αλλον ψηφισα, λευκο εριξα. Βασικα ηθελα πολυ να σε ψηφισω, αλλα δε μ αφησες για τον ιδιο λογο που δε μ αφηνεις ουτε και τωρα. Με αυτο που ειπες χθες δυστυχως θα με αναγκασεις παλι λευκο να ριξω (μην ανησυχεις, δε θα ψηφισω τον τυπο με την εμμονη με το σακακι κι ας προπονουσε την αγαπημενη μου ομαδα οταν ημουν μικρος). Γιατι κυρ Γιαννη μου, ακομα και αν βλεπω πολλα θετικα στην πολη που οφειλονται και σε σενα και μ αρεσει που εισαι ανοιχτομυαλος και καθε αλλο απο ατσαλακωτος, εντουτοις η σταση σου στο θεμα του καπνισματος με στεναχωρει και με απογοητευει ταυτοχρονα. Γιατι για μενα το θεμα του παθητικου καπνισματος ειναι θεμα ζωης και θανατου. Εχω νοσησει απο καρκινο και δε θα θελα να μου ξανασυμβει, δεν ηταν καθολου ωραια φαση. Και αν σε ψηφισω τωρα, δε θα μπορω στο μελλον να αντικρυσω τα παιδια μου στα ματια οταν θα με ρωτησουν: ''γιατι μπαμπα οπου και να παμε καπνιζουν?''
Επισης θα ηθελα να σου πω σε περιπτωση που δεν το ξερεις (αν και μου φαινεται περιεργο να μην) οτι το παθητικο καπνισμα εχει απαγορευτει στις περισσοτερες χωρες του πλανητη και οχι μονο στις ''πολιτισμενες'' κι ομως οι επιχειρησεις λειτουργουν κανονικοτατα, μιας και οι ανθρωποι συνηθισαν να καπνιζουν εξω και να απολαμβανουν και αυτοι ακαπνο περιβαλλον μεσα (κανουν και καλες γνωριμιες ετσι γκουγκλαρε τον ορο smirting και θα καταλαβεις τι εννοω).
 Το ξερω οτι εισαι εθισμενος στη νικοτινη, οσες φορες σ εχω δει εξω κρατας ενα τσιγαρο στο χερι και ειμαι σιγουρος οτι αυτος ο εθισμος επηρρεαζει την κριση σου (η νικοτινη ειναι απ τις εθιστικοτερες ουσιες που υπαρχουν) , σε συνδυασμο με καποια ας πουμε ''χαλαροτητα'' που σε διακρινει, ειδικα οταν θελεις να κανεις η να πεις τα δικα σου.
Δε σου κρυβω οτι ειμαι εξοργισμενος με αυτο που ειπες χθες, γιατι το ειπες τη στιγμη που αρχισαν να γινονται και παλι ελεγχοι και αρχισαμε κι εμεις (κι ειμαστε πολυ περισσοτεροι απ οσους νομιζεις) να νιωθουμε οτι θα μπορουμε να αποκτησουμε φυσιολογικη κοινωνικη ζωη. Μακαρι να αναθεωρησεις μεχρι τις εκλογες, θα ειναι κριμα, πραγματικα. Θα ειναι κριμα, γιατι κατα τ αλλα νομιζω οτι η Θεσσαλονικη ειναι καπως καλυτερη σε πολλους τομεις μετα απο σενα, πιο εξωστρεφης, πιο πεζοδρομημενη, με λιγοτερα αυτοκινητα (ακομα και αν επικρατει κομφουζιο), πιο κοσμοπολιτισσα, λιγοτερο κακογουστη και πολλα αλλα.
 Κανε αν μπορεις μια προσπαθεια να μπεις στη θεση ολων εμας, των παθητικων καπνιστων και να καταλαβεις ποσο μας δυσαρεστεις οταν εσυ, ο ανοιχτομυαλος κατα τ αλλα, φερεσαι με στενομυαλια και μη θελοντας ν αλλαξει αυτη η τριτοκοσμικη κατασταση που βιωνουμε τοσα χρονια τωρα.
 Καλη τυχη.

"Η Πολιτεία είναι αυτή που είναι επειδή οι πολίτες είναι αυτοί που είναι."

Προχθες ειδα αυτη την ''πορτα'' και μου ρθε στο μυαλο το εξης ρητο: "Η Πολιτεία είναι αυτή που είναι επειδή οι πολίτες είναι αυτοί που είναι." Πλάτων (427–347 π.Χ) Τετοιες φωτο μπορω να ποσταρω απειρες, καθημερινα βγαζω πολλες. Σε μια προσφατη μελετη το 85% των Ελληνων πιστευει οτι οι πολιτικοι εχουν αποκλειστικη ευθυνη για το χαλι μας. Μονο το 15% πιστευει οτι ειναι συνολικοτερο το προβλημα. Ακρως απογοητευτικο αυτο και το επιβεβαιωνω απο την εμπειρια μου με τους ανθρωπους που συνομιλω ενιοτε. Μα και οι πολιτικοι πριν γινουν πολιτικοι πολιτες δεν ειναι? Στην πλειοψηφια τους τουλαχιστον. Οι εγωκεντρικοι και ανωριμοι ανθρωποι παντα ριχνουν την ευθυνη στους αλλους. Αυτο βλεπω να συμβαινει εδω περα. Ενα συνονθυλευμα ανωριμων ανθρωπων που ο καθενας κοιταει τον εαυτουλη του. Οι πολιτικοι που εχουμε αντικατοπτριζουν την κοινωνια που ζουμε. Αν ειχαμε καλυτερους θα μου εκανε εντυπωση. Εχουμε αυτους που μας αξιζουν. Οσο νομιζουμε οτι μας φταινε οι Αμερικανοι, η Μερκελ, οι Εβραιοι, οι Μασωνοι,ο κακος ο λυκος κλπ τοσο θα απομακρυνομαστε απ τη ριζα του κακου: τον εαυτο μας. Γιατι αν ειμαστε εμεις σκαρτοι θα ειμαστε ευκολος στοχος για οποιονδηποτε, μια εστια διαφθορας. Ας αρχισουμε να σεβομαστε το διπλανο μας, να μην τον αναγκαζουμε να εισπνεει τον καπνο μας, να μην παρκαρουμε στη διαβαση, να μην κλεβουμε ο ενας τον αλλον, να μην κορναρουμε και βριζουμε με το παραμικρο, να μην ειμαστε αγενεις, να χαμογελαμε ο ενας στον αλλον, τοτε θα εχουμε κανει ενα πολυ σοβαρο βημα στο να γινουμε συνολικα καλυτεροι. Στο να κερδιζουμε, αν οχι να απαιτουμε το σεβασμο και απ τους αλλους. Γι αυτο θα πρεπει ν αρχισουμε απ τον τυπο στον καθρεφτη, The man in the mirror, οπως πολυ σωστα ελεγε καποτε ο Michael.

Ελλαδιτσα - Πολιτισμος

Ειπα να παω για καφε με ενα φιλο. Αρχικα πηγαμε σε ενα καφε στην Τουμπα γιατι ηταν κοντα. Ειχε ενδιαφερουσα διακοσμηση, φαινοταν συμπαθητικο. Παρατηρησα οτι εξωτερικα ειχε χωρο με τασακια ενω μεσα δεν ειχε, οποτε χαρηκα, ειπα οτι θα ειμαι επιτελους σε ακαπνο περιβαλλον. Αμ δε.Η σερβιτορα με το που ηρθε μας εφερε τασακι. Προφανως ο νεος αντικαπνιστικος νομος εχει καταφερει να απαγορευσει τα τασακια στα τραπεζια. Της ζητησα να μου φερει μελι μαζι με το χαμομηλι μου και μου πε οτι δεν ειχε.Μετα απο λιγο παρατηρησα οτι αρκετοι καπνιζαν. Το μαγαζι δεν ειχε πολυ κοσμο, αλλα η απουσια εξαερισμου εκανε την κατασταση αποπνικτικη. Πληρωσαμε και φυγαμε. Αποδειξη δε μας εδωσαν. Απεξω ηταν παρκαρισμενη μια Porsche 911 ολοκαινουργια. Η οικονομικη πολιτικη του τυπου ειχε πιασει τοπο. Ελλαδιτσα.
Κατεβηκαμε στην περιοχη της Ροτοντας στο i-Heart https://www.facebook.com/pages/IHeart/199695586742430 , ενα μαγαζι που εχει φτιαξει ενας Αμερικανος, οπου ξερω οτι ειναι απ τα λιγα που εφαρμοζουν τον αντικαπνιστικο νομο. Παραγγειλαμε το καλυτερο τσαι που υπαρχει στον κοσμο (Κοκκινη πλατεια λεγεται, απ το δρομο του τσαγιου). Μας εφερε και δυο μελακια στον καθενα.
Η ατμοσφαιρα ηταν πεντακαθαρη. Η μουσικη ηταν χαμηλη και πανεμορφη (επαιζε ενα cd του Yann Tiersen). Ο χορος και η διακοσμηση πανεμορφη. Φωτεινος, με φυσικο φωτισμο χωρος. Το μαγαζι ηταν γεματο (αυτα να τ ακουν αυτοι που λενε οτι αν απαγορευτει το καπνισμα θα αδειασουν τα μαγαζια, ακους δημαρχε-φουγαρο?)
Φυσικα ειχε και ελευθερο wifi, επιτραπεζια, βιβλια και πολλα αλλα. Τα τραπεζακια δεν ηταν το ενα πανω στο αλλο. Πολιτισμος.
Πληρωσαμε, φυσικα πηραμε αποδειξη.
Απεξω δεν ειχε καμια Porsche.
Φευγοντας σκεφτηκα οτι καπως ετσι θα ειναι η εμπειρια του να φευγει κανεις απ την Ελλαδα και να πηγαινει σε καποια πολιτισμενη χωρα του εξωτερικου.
Ανηφοριζοντας περασαμε απο μερικες φοιτητικες καφετεριες. Στριμωγμενα τραπεζακια μεσα σε ζελατινες, θολη ατμοσφαιρα, οχλαγωγια, φοροδιαφυγη. Επιστροφη στην πραγματικοτητα.

Collapse

http://www.youtube.com/watch?v=WAyHIOg5aHk&feature=fvw

Σε λιγοτερο απο μια ωρα και 20 λεπτα, ο Michael Ruppert εξηγει με απλα λογια τι συμβαινει στον πλανητη μας τα τελευταια χρονια και προς τα που βαδιζουμε.
Αν και τα περισσοτερα τα ηξερα ο τυπος με συγκλονισε.
Ισως οτι πιο ενδιαφερον εχω δει ποτε.
Δειτε το.
Ειναι συγκλονιστικα αληθινο (δυστυχως).

Ernest Hébrard (1875 – 1933)

O Ernest Hébrard (Ερνεστος Εμπραρ) ηταν, η θα μπορουσε να ειναι, απ οτι αντιλαμβανομαι, ο Gaudi της Θεσσαλονικης. Οπως δηλαδη ο Antonio Gaudi μεταμορφωσε τη Βαρκελωνη, ετσι και ο Hebrard ειχε τη δυνατοτητα να μεταμορφωσει τη Θεσσαλονικη μετα την πυρκαγια του 1917..Ομως, τα λαμογια της εποχης δεν τον αφησαν να ολοκληρωσει το σχεδιο του παρα μονο στην πλατεια Αριστοτελους που ουσιαστικα ειναι οτι ομορφοτερο εχει αυτη η πολη σημερα. Για να το καταλαβετε, φανταστειτε την πολη χωρις αυτη την πλατεια. Θα ηταν γεματη με πολυκατοικιες ειμαι σιγουρος..Επισης φανταστειτε καποια λαμογια να μην ειχαν αφησει τον Gaudi να φτιαξει οτι εφτιαξε στην πανεμορφη Βαρκελωνη. Εγκληματικο δεν ακουγεται? Μια πολη να ειναι καταδικασμενη στην ασχημια λογω των συμφεροντων λιγων?

Και φυσικα μου εκανε τεραστια εντυπωση οταν πριν λιγο καιρο ανακαλυψα την οδο που ειναι αφιερωμενη στον Ερνεστο Εμπραρ. Ειναι ενα σοκακι γυρω στα 50 μετρα μηκος καπου στα ανω λαδαδικα..Τοση αχαριστια? Δεν το περιμενα..Κατ εμε επρεπε τουλαχιστον ενας δρομος σαν την η Τσιμισκη να εχει το ονομα του. Γιατι αν αυτη η πολη ειναι καπως ανθρωπινη σημερα το οφειλουμε σε αυτον κυριως..Και αν ειναι απανθρωπη το οφειλουμε στα λαμογια που δεν τον αφησαν να ολοκληρωσει το σχεδιο του και που δυστυχως υπαρχουν και κανουν κουμαντο μεχρι και σημερα..
Τις φωτο τις τραβηξα πριν λιγο καιρο και απεικονιζουν την οδο αυτη..