Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2008

IAN HIBELL

"Every so often a bird gets up and flys some place that it's drawn to. I don't suppose it could tell you why, but it does it anyway", Ian Hibell.






Εχω να γραψω 4 μηνες περιπου.Μαλλον επειδη βαριεμαι τη διαδικασια και μαλλον επειδη δε νομιζω να με διαβαζει πολυς κοσμος οποτε ποιος ο λογος? Ισως και να εχω πεσει στην παγιδα του facebook,ποιος ξερει?

Πολλα θεματα θα ηθελα να ειχα θιξει αυτον τον καιρο.Οχι απαραιτητα δυσαρεστα.Θα μπορουσα να πω για το ποσο ωραιο νησι ειναι η Αστυπαλαια και ποσο το εχω μεσα στην καρδια μου αλλα δεν το εκανα. Στην περιπτωση του Ian Hibell ομως δε θα μπορουσα να μη γραψω εστω και λιγα λογια..




Ειχα ακουσει για καποιον ποδηλατη που σκοτωθηκε στην εθνικη αλλα δεν εδωσα πολλη σημασια, καθως ειναι συνηθισμενο το αιμα στην ασφαλτο στον τοπο αυτο.Οταν ομως κατα τυχη διαβασα το δημοσιευμα αυτο ανατριχιασα

http://www.tovimadaily.gr/Article.aspx?d=20080906&nid=9714631

Ο ανθρωπος αυτος παρατησε τα παντα για να γυριζει τον κοσμο με το ποδηλατο του επι 40 χρονια,εχοντας παει στα πιο απιστευτα και επικινδυνα μερη,οντας πρωτοπορος στα περισσοτερα απ αυτα, για να βρει αχαρο θανατο στην εθνικη Αθηνων - Θεσσαλονικης απο ασυνειδητο οδηγο που εκανε κοντρες.



Δε μπορω να περιγραψω ποσο λυπηθηκα για τον αδικο και αχαρο χαμο του ανθρωπου αυτου και ποσο εξοργιστηκα με τον υπανθρωπο που τον σκοτωσε και τους ασυνειδητους που του επετρεψαν να το κανει αυτο. Και φυσικα αναφερομαι στην ανυπαρκτη αστυνομια που επιτρεπει στον καθενα να κανει οτι θελει και στο ανυπαρκτο κρατος το οποιο εχει αφησει τους ποδηλατες στο ελεος της μοιρας τους. Θα επρεπε ο πρωθυπουργος να βγει και να ζητησει δημοσια συγνωμη για το συμβαν αυτο στην οικογενεια του, στη βρετανικη κυβερνηση, στους ποδηλατες και τα ελευθερα μυαλα ολου του κοσμου και την αλλη μερα να ξεκινησει την κατασκευη ποδηλατοδρομων παντου. Φανταστειτε αν συνεβαινε το ιδιο πραγμα σε καποιον σταρ τι μπαχαλο θα επακολουθουσε. Για τους ποδηλατες και τα ελευθερα πνευματα ο ανθρωπος αυτος ηταν ενα προτυπο.



Εδω και αρκετο καιρο προσπαθω με διαφορους τροπους να κανω πιο ανθρωπινη την πολη που ζω γενικοτερα και ειδικοτερα για τους ποδηλατες. Τωρα νιωθω κι εναν λογο παραπανω. Το οφειλω στον υπεροχο αυτο ανθρωπο που εχασε ετσι τη ζωη του στον τοπο μου. Νιωθω ντροπη για τη χωρα μου. Ο μονος τροπος να εξιλεωθω ειναι να προσπαθησω ακομα περισσοτερο..

Rest in peace my friend..




Ian Hibell 1934 - 2008